Criterium 2

'De student beschrijft de professionele ontwikkeling in relatie tot de eigen rollen in samenwerkingsverbanden in de brede context van het werkterrein van de social worker.'

Samenwerkingsverbanden tijdens stage

​

Stage bij Tabbe

Zoals ik in criterium 1 van dit portfolio ook heb verteld heb ik 2 verschillende stages gelopen.

Bij de stage van Tabbe heb ik veel samengewerkt met mijn twee stagegroepsgenoten Eline en Brent. Ik had hiervoor al met verschillende opdrachten met hun samen gewerkt maar bij stage ging dit toch wel heel anders. We zijn alle drie nogal van het uitstellen en hebben ook vaak moeite met aan een opdracht beginnen. Dit was bij stage weer het geval, het begon weer erg moeizaam en er werden niet veel ideeën ingebracht. Toen we uiteindelijk een beginnetje hadden ging het wel wat vloeiender alleen was Brent een paar keer niet aanwezig waardoor hij belangrijke gesprekken miste. Ik voelde me niet echt verantwoordelijk om de informatie door te spelen als hij er zelf toch niet naar vroeg dus dat heb ik ook niet gedaan. Ook met het maken van afspraken met Tabbe ging het een beetje moeizaam. Tabbe zelf maakt niet echt aanstalten om ons te spreken, wat ik erg raar vind als stagebegeleider en ook maakte hij geen goede afspraken over wanneer hij reflecties van ons wou hebben of ons logboek wou hebben. Ik heb hem hier op aangesproken en heb hem gevraagd of hij duidelijke vervolgafspraken wou maken wat betreft elkaar weer zien en ook wanneer we reflecties moesten inleveren. Dit ging één weekje goed en daarna ging het weer precies hetzelfde als hoe het voorheen ging. Ik was samen met Eline de enige die aanstalten maakte om wat te gaan doen voor stage en ik heb ook vaak in mijn eentje ons gezamenlijke logboek moeten bijhouden omdat het anders gewoon niet werd ingevuld. Op een gegeven moment voelde het echt alsof ik iedereen moest sturen om wat te doen. Dit vond ik heel erg vervelend en ik raakte er ook heel erg geïrriteerd van, zo geïrriteerd dat ik zelfs heb overwogen om te stoppen met de stage. Ik heb wel vaker via Whatsapp en op school gezegd dat we echt met Tabbe moesten afspreken of de wijkraad moesten mailen, maar vaak werd dit dan weer een beetje weggedrukt. Ook van Tabbe hoorden we nog steeds niks en hij heeft ons ook nooit meer gevraagd hoe het ging en waar we mee bezig waren. Dit vond ik echt heel rot aangezien dit mijn eerste stage is en ik dus meer begeleiding nodig heb.

                Achteraf besef ik dat ik veel eerder in had moeten grijpen. Ik had nog een keer met Tabbe moeten gaan zitten om afspraken te maken over bepaalde deadlines en had moeten vragen of hij vaker bij elkaar wou komen om te kijken naar onze vooruitgang. Ook had ik mijn groepsgenoten beter moeten laten merken hoe ik me voelde bij de samenwerking. Hierdoor had ik waarschijnlijk minder irritatie gehad en was ik zelf ook gemotiveerder geweest. Ik denk dat ik dit op dat moment niet heb gedaan omdat ik niet als een zeur wil overkomen en omdat ik goed kan met Eline en Brent. Dit wou ik niet verpesten met gezeur. Ik besef me nu dat ik het er wel op een normale manier over had kunnen hebben, maar op dat moment was ik gewoon verblind door irritatie.

               Voor de volgende keer als ik weer zoiets meemaak tijdens een samenwerkingsverband, is het handig om niet te blijven afwachten maar de irritaties meteen bespreekbaar te maken. Zo hoef ik het niet op te kroppen en raak ik ook niet helemaal gedemotiveerd. Dit ontwikkelingspunt is ook handig voor later omdat je misschien wel te maken krijgt met collega’s waar je goed mee kunt opschieten, maar mee botst in de samenwerking.

               Ook moet ik in vervolg beter duidelijk maken wat ik van de begeleider verwacht, zodat die weet wat hij/zij moet doen met betrekking tot de begeleiding. Wel vind ik het nog steeds een beetje raar dat Tabbe ons zo heeft losgelaten en hier hoop ik binnenkort nog een gesprek met hem over te hebben.

​

Naast de samenwerking met mijn groepsgenoten en Tabbe, heb ik ook samengewerkt met een wijkagent en het wijkbestuur van Hortslanden/Veldkamp. Deze samenwerking verliep goed. Ik heb vooral veel gehad aan de samenwerking met de wijkagent en dit was mijn eerste echte samenwerkingsverband als Social worker. Hij heeft ons voorgesteld aan de wijkraad, het belangrijkste orgaan van de wijk. Hierdoor zijn we verder gekomen in onze stage. Het was niet dat hij alleen initiatief nam, maar ik heb zelf ook initiatief genomen om hem vragen te stellen wanneer dat nodig was. In het begin vond ik dit nog wel een beetje moeilijk aangezien ik een 19 jarig meisje ben en hij een oudere politieagent is die al jaren ervaring heeft met serieuze samenwerkingsverbanden. Na loop van tijd had ik steeds meer het gevoel dat we gelijkwaardige partners waren die beiden hetzelfde doel wilden behalen. Hierdoor werd de samenwerking als maar beter. Toch was hij voor de grootste tijd wel de sturende rol. Dit was dan vooral tijdens de wijk vergaderingen. Meestal leidde hij onze voorstellen in en daarna legde wij het verdere idee uit. Ik vond het zelf ook lastig om te beginnen met een idee voorstellen omdat het allemaal hele praatgrage mensen waren die dus makkelijk over je heen praatte. Daarom heb ik me ook meer op de achtergrond gehouden tijdens het begin van de vergaderingen en na verloop van tijd heb ik meer van me laten horen.

We hebben zoals verteld ook samengewerkt met de mensen van de wijkraad. Dit waren mensen met verschillende belangen in de wijk. Er zaten bijvoorbeeld mensen van Alifa bij, ook een erg gemotiveerde wijkbewoonster, het hoofd van de Kunstvereniging van de wijk, de wijkagent en nog een paar andere mensen waarvan ik de functies niet meer weet. We hebben vooral veel gebrainstormd met deze mensen en hebben ook ideeën voorgelegd die zij moesten goedkeuren. Zelf zijn ze ook met ideeën gekomen en hebben ze ook dingen ingebracht voor ons project. De verhouding van wie er leiding had was dus een beetje wisselend. Soms vertelden wij wat we deden en hoe we dingen wilden aanpakken. Soms vertelde ze hoe ze wilden dat we dingen aanpakten. Ik heb er wel express niet voor gekozen om de leiding te nemen tijdens de vergaderingen. Het is namelijk hun wijk, en om dan aan te komen als een 1e jaars Saxion student en ze een beetje te gaan vertellen hoe en wat er allemaal gaat gebeuren, vind ik niet echt een professionele aanpak.

               Waar ik zelf wel trots op ben is dat ik mezelf heb laten horen en mijn eigen mening heb laten horen. Bij onbekende, oudere mensen doe ik dit normaal nooit. Dit moest ook wel aangezien wij degene zijn die met het idee komen en dus ook zelf het initiatief moeten nemen om er met de wijkraad over te brainstormen en onze ideeën op tafel te leggen.

Stage bij IOK de Globe

Tijdens mijn stage bij IOK de Globe heb ik ook in een professioneel samenwerkingsverband gewerkt met mijn stagebegeleider Astrid. Dit was anders dan bij de stage van Tabbe aangezien mijn stagebegeleider bij IOK de Globe een lerares in het speciaal onderwijs is. Veel dingen die we bespreken zijn gericht op de kinderen of gaan over bepaalde opdrachten of lessen. Wanneer ik met een bepaald groepje kinderen moet werken die nog achterlopen met lezen vertel ik na het begeleiden uit mezelf welke ontwikkelingen ik heb gezien. Ik merk dat Astrid heel blij is dat ik zelf zo veel initiatief neem en dit spoort mij ook aan om deze initiatiefrijke rol vaker aan te nemen. Ook laat ze mij zelfstandig te werk gaan zonder mij te storen. In het begin liep ze nog wel een paar keer langs wanneer ik met een apart groepje bezig was, maar nu vraagt ze achteraf alleen of het goed ging. Wanneer ze de dag planning aan mij verteld en ik denk dat ze iets beter anders kan aanpakken, vertel ik mijn mening daarover. Ze zegt dan altijd dat ze blij is dat ze mij heeft. Ik heb ook wel het gevoel dat ik een behulpzame en zelfstandige stagiaire ben.

              Soms ben ik ook wel wat terughoudend, dit is dan wanneer ze les aan het geven is. Dit doe ik dan ook omdat ik niet door haar les wil praten. Hierdoor lijdt ik de kinderen dan alleen maar af en dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Ook werk in samen met de kinderen zelf. Ik merk dat ze dingen van mij willen leren en ze zijn ook niet bang om mij vragen te stellen. In het begin merkte ik nog een beetje dat ze nog even wilden aankijken wat voor een juf ik nou precies was, maar doordat ik zelf initiatief heb genomen om met ze te kletsen en hun vragen te beantwoorden, zijn ze gewend aan mij geraakt als hun juf. Aangezien kinderen natuurlijk niet altijd luisteren en allemaal een andere manier van leren hebben moet je wel veel geduld met ze hebben. Sommige kinderen moet je dingen net iets meer in teletubbie taal uitleggen dan de anderen, maar ik kan makkelijk switchen tussen die rollen. Wanneer ik streng moet zijn, ben ik streng. Kortom; je hebt veel verschillende rollen de je kan aannemen tijdens de samenwerking met de kinderen en ik switch makkelijk tussen die verschillende rollen.

Samenwerking tijdens coaching

In portfolio 1 heb ik het gehad over mijn coaching die stop werd gezet door de coach. Ik heb er in periode 3 en 4 voor gekozen om nog een keer mee te doen aan coaching en dit traject netjes af te ronden.

              Bij de eerste bijeenkomt hebben we meteen een samenwerkingscontract samengesteld. Dit contract bestaat uit regels die we samen hebben gemaakt. Ik vond het fijn dat we dit hebben gedaan aangezien je zo een bepaalde hou vast hebt.

              Van de vorige keer coaching had ik al geleerd dat ik goed afspraken moest opschrijven zodat ik niet weer coaching kon vergeten. Dit ging de eerste 4 bijeenkomsten goed maar bij de laatste 2 ben ik helaas weer de afspraak vergeten. Hier baalde ik van omdat dit erg onprofessioneel is.

Verder verliep de samenwerking tijdens coaching goed en heb ik me ook goed ingezet. Wel ben ik, zoals in criterium 1 al verteld, aangesproken op het feit dat ik laat opdrachten aanleverde aan mijn coach. Hier heeft ze me ook feedback op gegeven en ik heb dit toen meteen aangepast om de samenwerking beter te laten verlopen.

              Ik heb mijn coach ook nog feedback gevraagd voor in mijn portfolio en dit is wat ik gekregen heb als feedback: 

​

​

​

KLIK OP AFBEELDING OM IN TE ZOOMEN.

​

Ik ben blij met deze feedback van mijn coach, alles klopt en ze geeft inderdaad dezelfde verbeterpunten aan. Ook ben ik het er mee eens dat ik inderdaad veel minder de leiding neem en dit eigenlijk wel een beetje in balans is met het volgen van de groep. In periode 1 en 2 had ik nog veel meer moeite met de leiding weggeven en nu merk ik inderdaad dat ik het niet meer zo heel erg vind welke rol ik heb in een groep.

​